Nieuw

Recent gepubliceerd

Een bijzondere schenking

    door Ruud Meijns     

Op de maandagmiddag in de Bovenkruier ontvangen we graag bezoekers. Zo kwam mevrouw Yvonne Sibbing met haar man enkele mappen brengen boordevol met foto’s door haar moeder, mevrouw M.J.  Stolp-de Groot (1936 – 2022) gemaakt. Voor onze vereniging een schat aan unieke plaatjes van Zaandam en omgeving.

Mevrouw Stolp de Groot werd in Arnhem geboren, trouwde in 1961 met J.J. Stolp (1936 – 2023) en woonde vanaf 1963 in Zaandam. Enkele jaren in het Kogerveld, verhuisde naar de Zuiderven en tot 1996 op het Pauwenven waarna het echtpaar naar Heiloo verhuisde. Ze kregen twee kinderen Yvonne en Marcel.

Mevrouw Stolp in 1965

Vanaf het moment dat ze zich in de Zaanstreek vestigde heeft mevrouw Stolp zich geïnteresseerd voor de geschiedenis van de streek. Ze verzamelde ansichten van de Zaanstreek en van molens. Ze knipte stukjes uit de krant. Ze las veel en verzamelde o.a. boeken van Cor Bruijn en andere Zaanse schrijvers. Verder lezen

50 jaar Zaanstad en het ‘Vijfje’

Nu we met 50 jaar Zaanstad terug in de tijd gaan, mag ‘Het vijfje’ natuurlijk niet ontbreken. Op het bankbiljet van 5 gulden stond een nummer en was daarmee uniek. Er was maar één briefje met dat nummer in omloop. De pret was dat dat het briefje  op een in de krant vermelde plek in de Zaanstreek in omloop werd gebracht door een medewerker van de krant. Daarna verscheen in de krant het bericht dat het vijfje was uitgegeven en werd het nummer bekend gemaakt.

Portemonnees werden open getrokken om naar het nummer van de vijfjes te kijken. Want….. er waren flink wat prijzen mee te verdienen. Winkeliers, kooplui van de markt en anderen neringdoenden zetten er prijzen op en hoe langer het duurde voor het boven water kwam hoe groter het prijzenpakket. Ten eerste de premie die de krant zelf op het vinden had gezet; elke week kwam er vijf gulden bij. In maart 1974 stond het bedrag al op fl. 75,00 en dan al die prijzen nog van de winkeliers. Was het vijfje niet boven water gekomen, werd er een nieuw vijfje in omloop gebracht en het prijzenpakket ging gewoon mee. En hier nog de voorkant van het biljet.

 

De Zaanse Zieken en Bejaarden Omroep – ZZBO

door Ruud Meijns

Ik sprak met Jan Belier die de omroep heeft opgericht. Hij vertelt:

Als je nu in een ziekenhuis komt zie je een clean gebouw met patiënten die er twee of drie dagen liggen, maar in de periode dat de ZZBO startte was de gemiddelde ligtijd vijftien dagen. Die patienten hadden niks om zich te vermaken. In het Juliana ziekenhuis hing bij elk bed een plastic schelpje dat je tegen je oor moest houden en dan kon je vier radiostations – waaronder de ZZBO –  beluisteren. In het Johannes ziekenhuis hing een speaker op de zaal.

Het idee van de ZZBO was om via haar radioprogramma’s de patiënten in de ziekenhuizen en de bewoners in de verzorgingshuizen te amuseren en te betrekken bij het sportieve en andere gebeuren in de Zaanstreek. Zo maakten we verzoekplatenprogramma’s, waarvoor patiënten, bejaarden of familie een plaat konden aanvragen die wij dan draaiden. Ook zonden we lokale actualiteitenprogramma’s uit en op zondag een Zaans sportprogramma. Vroeger moest je in Zaandam voor de sportuitslagen naar de Gedempte Gracht, waar deze in de vitrine van de krant hingen. Verder lezen

50 jaar Zaanstad en 1000 jaar Kerken

Hart voor Zaanstad organiseert in het kader van 50 jaar Zaanstad een boeiende lezing over ’50 Jaar Zaanstad en 1000 jaar Kerken’. Stadsarcheoloog Piet Kleij zal in deze lezing ingaan over het ontstaan van de eerste kerken in de Zaanstreek en de verdere ontwikkeling hiervan. Een geschiedenis die meer dan 1000 jaar omvat.

Wanneer: dinsdag 16 april, 19.30 uur en inloop vanaf 19.15 uur

Waar: De lezing vindt plaats in de Vermaning van Zaandam, Westzijde 82.

Vrij entree.

Dienstweigeraar Tom Clardij

door Ruud Meijns

Als ik zeg “Tom Clardij” dan zegt u “Moet vrij”. Het zal zeker niet voor iedereen duidelijk zijn waar dit over gaat. Welnu, Tom Clardij  was een Zaandamse jongeman die dienst weigerde. Clardij voerde medische klachten aan als motief om te weigeren. Toen die klachten na onderzoek werden afgewezen besloot hij evengoed niet mee te gaan met het troepentransport naar Nieuw Guinea. Hij weigerde geen dienst in Nederland, maar weigerde uitgezonden te worden naar Nieuw Guinea. Verder lezen