Greet Plekker – van Sante (23 mei 1941 – 31 december 2023)

Zaterdag j.l. werd afscheid genomen van Greet Plekker – van Sante. Ze werd 82 jaar. In de aula van het uitvaartcentrum aan de Wibautstraat waren velen aanwezig om Greet te herdenken en verhalen met elkaar uit te wisselen.

Begin dit jaar kreeg Greet nog de erepenning van de gemeente Zaanstad uitgereikt voor haar inspanningen op velerlei gebied. In 2003 ontving ze een Koninklijke onderscheiding en werd ze benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Ze was de motor achter de webkrant de Zuidkanter.nl.

Ze was de stuwende kracht achter de Hannie Schaft herdenkingen. Samen met Truus Menger was ze initiatiefnemer van de Stichting Kindertehuis Soweto, Zuid Afrika. Daar worden meervoudig gehandicapte kinderen opgevangen. De familie had gevraagd dat men, in plaats van bloemen een donatie zou kunnen doen aan dit kinderhuis via: NL95RABO0356006387 Tnv G.M.M. Plekker – van Sante ovv Donatie Kinderhuis Soweto.

Nieuwjaarswens

Namens iedereen van Historisch Zaandam; Een gelukkig nieuwjaar!

Bron: Gemeentearchief Zaanstad

De jeugdherinneringen van D.W. Bakker, geboren 15 april 1935, opgetekend in 1970.

Deel 3

De verdere oorlogsjaren.

Voor de 3e klas moesten wij het katholieke schoolgebouw aan de Sijbrandsteeg verruilen voor het schoolgebouw aan het Kattegat. Het schoolplein was in twee gedeelten door een ijzeren hekje gescheiden. Het deel aan de voorzijde was voor de oorspronkelijke Kattegatschool-leerlingen en het deel aan de zij- en achterkant voor de 4 klassen van de Bakkerschool, inmiddels “ school 5” genaamd en het VGLO of wel het Voortgezet lager onderwijs, de z.g. 7e en 8e klas.

Ik kon dus nu weer samen met Aris Kabel naar en van school lopen, want die zat op de Kattegatschool van meester Klaver. Aris kwam me vaak ophalen. Via het Tuinierspad en de Prinsenstraat kwamen we op de Zuiddijk. Altijd even kijken bij boekhandel Busch, die ook postzegels verkocht. Achter het glas van de winkeldeur hingen de mooiste zegels, waaronder heel precies de prijs stond aangegeven. die varieerde van 1 cent tot boven de vijf gulden. We spaarden altijd voor een bepaalde zegel en keken elke dag of hij er nog wel hing. Op de dagen dat vuilnis bij de winkels buiten stond, moesten we altijd even struinen in de dozen of er iets bruikbaars bij zat. Voorts kwamen we langs de werkplaats van de bankwerkerij van Bührs. Zomers stonden de deuren open en vergaapten we ons aan de draaiende machines. Tijd om ‘s morgens naar de plee te gaan gunden we ons meestal niet. Als de nood onderweg zo hoog werd, dat de school niet gehaald kon worden, dan vonden we wel een plekje onder de Prinsenpadbrug waarvan de sloot gedempt was. Verder lezen →

Lezing over het honderdjarig bestaan van JS COCOA (Het Zwarte Kalf)

‘Die stinkfabriek? Daar ga ik echt niet werken.’ Toon Nugter ging eind december met pensioen, nadat hij meer dan 40 jaar in deze fabriek heeft gewerkt. In de laatste jaren heeft hij zich onder andere bezig gehouden met de honderdjarige geschiedenis van het bedrijf. Toon woont sinds 1961 met zijn familie op twee minuten lopen van het fabriekscomplex. Hij struinde in zijn jonge jaren al op het terrein op zoek naar bruikbare spullen. Toen hij een aanbod kreeg om daar te gaan werken, nam hij dat met beide handen aan. En nu nog omschrijft hij JS COCOA als zij tweede thuis. Toon vertelt zijn eigen verhaal, maar is ook diep in de COCOA-historie gedoken. En zo wordt het verhaal compleet met hoogte- en dieptepunten. En het hele verhaal van die ene cacaoboon Ghana gaat leven wanneer je het boek leest.

Op maandag 29 januari vertelt Toon Nugter zijn verhaal voor onze leden en andere belangstellenden (we rekenen natuurlijk ook op de ‘Kalvers’) in het Historisch Café. Volg het verhaal van de cacaoboon door de ogen van Toon, zijn bazen en zijn collega’s. Verder lezen →

Oostzijde 391 – Rad van Avontuur

Het verhaal van een plek

door Ruud Meijns

Dit is de Oostzijde met de molen het Rad van Avontuur gebouwd in 1648. De Oostzijde heette ooit de Schinkeldijk. Op de achtergrond zien we de Noorderbrug. Dit is de omgeving die we nu de Slachthuisbuurt noemen.

Over de stichting van de molen vertelt T. Woudt in zijn: ‘Wandeling door Oost- en Westzaandam’ het volgende: Een schoenmaker genaamd Stichter was op weg naar zijn leerkoper en luisterde een gesprek af tussen twee Britten die een lading van 100.000 huiden wilden kopen van een kapitein die met zijn schip in de haven lag. Ze wilden een nieuw bod doen omdat ze eerder niet tot een afspraak kwamen. Stichter besloot hen voor te zijn en met behulp van zijn leverancier wist hij de huiden te kopen voordat de Engelsen het schip bereikten. Die wilden de huiden per sé hebben en betaalden de schoenmaker per stuk 1 gulden winst.

Met dat geld heeft schoenmaker Stichter de molen laten bouwen. Hij noemde de molen ‘Het Rad van Avontuur’. Verder lezen →