Indorock in Zaandam

door Pascal Geurts

Het was de tijd van het kwartje en het dubbeltje, ook van de tijd dat Jaap de eierenboer langs de deur kwam, je een kaart voor je raam moest zetten zodat Krom je wasgoed ophaalde met een busje, de SRV langs de deur kwam, je naar Kluft liep om postzegels te halen. Bakkerij de Zeeuw met zijn bakwagentje stond op het midden van de weg stil en je kon nog poffen en aan het einde van de week betalen.

Kortom, dit waren bekende taferelen begin/halverwege de jaren ‘60 van de vorige eeuw zoals ik ze mij herinner opgroeiend in de Harpoenierstraat. Veel Indische families zijn daar komen wonen eind jaren ‘50 vanuit Indonesië. Zij kwamen in de 3 hoog etageflats in deze buurt terecht. De Hollandse bewoners aldaar maakten kennis met de Indische gastvrijheid en hun gebruiken/geur uit de keuken en de liefde voor de muziek. Zo was het ook bij mijn oma begin jaren ‘60  een komen en gaan van mensen met dezelfde achtergrond en interesses. Mensen die we dan ook oom en tante noemden wat bij Indo’s heel gewoon was en waartegen je U moest zeggen en zeker geen JIJ!

Geregeld kwamen er ook Hollandse buren of buurtkinderen die met mijn oom/tante of moeder speelden. Zij kwamen zo ook in contact met onze cultuur. Iedereen kon altijd mee eten, voor een praatje langs komen of over muziek praten en dat is waar ik mee wil beginnen. Ik ben zelf geboren in 1969, maar kreeg door de verhalen wel veel mee van wat er zich begin jaren ‘60 allemaal heeft afgespeeld.

Harpoenierstraat met Boy & his Rollin Kids

Mijn Oma en Opa woonden met 2 dochters en 1 zoon op de Harpoenierstraat 48 op 3 hoog. Daar ben ik geboren.

Het was de tijd van de Rock & Roll overgewaaid vanuit Amerika  en via Indonesië naar Nederland gekomen. Mijn oma organiseerde Rock & Roll dansavonden in “Ons Huis” en “Huize Negrijn” in Zaandam. Hier traden o.a. de Zaanse bands The Rollers, Boy and his Rollin Kids, maar ook Haagse bands zoals Ricky & the Rhythm Strings en The Hot Jumpers op. Dit waren druk bezochte avonden waar ook mensen van buiten de Zaanstreek op af kwamen.

Mensen kwamen uit Alkmaar,  Heerhugowaard en op de brommers uit Amsterdam. Bij de deur de krachtpatsers als Puck de Bock en Rolf Carels om de orde te handhaven. Er was een heuse vete tussen de Indische jongens uit Zaandam en de Indische jongens uit Amsterdam. De toegangsprijs was 2 gulden. Na afloop gingen de bandleden nog wel eens mee naar de Harpoenierstraat om nog Nasi Goreng te eten en de avond te evalueren voor ze naar huis reden midden in de nacht.     Ricky & The Rhytm Strings in Huize Negrijn                                                                                                                                     

De Coentunnel bestond nog niet, laat staan de Ringweg A10, dus men nam vaak de Hembrugpont om naar de overkant van het Noordzeekanaal te komen want een aantal van deze bandjes kwam niet uit de regio.

Vo geladen en bepakte busjes, de Imperial op de daken van de auto’s, ook vol bepakt en vaak meer mensen in de auto dan toegestaan. Maar dat kon toen nog allemaal.

The Hot Jumpers onderweg naar Huize Negrijn.

Muziek is er eigenlijk  bij mij met de paplepel in gegoten, dat kan ook niet anders want binnen onze familie zaten leden van o.a. The Rollers, Boy and his Rollin Kids, The Hot Jumpers en ook later in  The New Crazy Rockers. Elk weekend werd er wel ergens in Nederland opgetreden, zelfs bandjes als The Golden Earring en Shocking Blue (toen nog onbekend ) gingen kijken bij de Indische jongens die de Rock & Roll als eerste in Nederland speelden. Een aantal van deze Indische bandjes gingen zelfs naar het buitenland om beroeps te worden. Optredens in Scandinavië, Duitsland en Zwitserland hoorden tot de belangrijkste plekken om echt je brood te verdienen. Vaak werden de bandjes beter betaald dan menig optreden in Nederland. Dit was niet voor een ieder weggelegd want velen waren inmiddels getrouwd, hadden gezinnen en vast werk.

In de jaren 70 verdween langzaam het hoge Indo gehalte in de buurt, de kinderen die er dus eind jaren ‘50 opgroeiden gingen het huis uit en de ouders verhuisden ook. “Ons Huis”, Huize Negrijn, El Sombrero verdwenen en ook in de befaamde Lindenboom school werden geen avonden meer georganiseerd. Rock & Roll had al een tijdje plaats gemaakt voor Beat en Disco.

Nog 1 keer organiseerde mijn oma in 1986 een dansavond in de Volksbond in de Oostzijde met de eerste samenstelling van Boy & his Rollin Kids en The Hot Jumpers. Mijn Opa overleed in 1977 en Mijn Oma verhuisde in 1981 naar de andere kant van Zaandam. Jaap de eierenboer kwam niet meer, Krom kwam niet meer met zijn busje met zwart/witte logo, de SRV reed niet meer, Klaas sloot zijn winkeltje op de hoek van de Meidoornstraat en de wagentjes van de Zeeuw verdwenen uit het straatbeeld. En de Rock & Roll bandjes van toen? Een aantal verdwenen van het podium, een ander bandje kwam nog voor een speciale gelegenheid bijeen, en weer andere bandjes gingen door en probeerden vaak in afwisselende bezettingen met de muziek en tijd mee te gaan. Maar het was duidelijk dat de hoogtijdagen van de Indo Rock definitief voorbij waren.

Thuis op de Harpoenierstraat met Ricky & The Rhythm Strings