jaren ’30
Maria Johanna Dik
door Ruud Meijns
Maria Johanna Dik is be
ter bekend als het raadslid mevrouw Everhard – Dik die in 1931 als tweede vrouwelijk raadslid in de gemeenteraad gekozen werd[1].
Zij werd in 1884 in Durgerdam geboren. Vader Dik overleed in 1894. Maria groeide op in Monnickendam waar haar moeder een winkeltje dreef. In 1901 verhuisde het eenoudergezin naar Zaandam. In 1904 trouwde ze daar met Arend Everhard (Wageningen 1878 – Zaandam 1948) die bij de Artillerie Inrichting werkte. Het echtpaar vond een woning in de Russische buurt, waarschijnlijk Tolstoistraat 19 omdat mevrouw, in 1959 als weduwe nog op dit adres vermeld staat.
Mevrouw Everhard – Dik werd lid van de SDAP en zette zich in voor de vrouwenemancipatie, ze richtte leesclubs op in Noord-Holland en was lid en voorzitter van de Gewestelijke Vrouwenvergadering. In juni 1931 startte ze in de gemeenteraad waar ze zich inzette voor vrouwenzaken. Zo pleitte ze ervoor om het oude consultatiebureau op de Zuiddijk aan te houden bij ingebruikname van het nieuwe Gemeenteziekenhuis in de Frans Halsstraat. Ze beargumenteerde dat het voor jonge moeders met kind erg ver lopen was van de andere kant van de stad – de raad erkende dat en het bureau bleef voorlopig open.
In 1939 heeft mevrouw Everhard – Dik wel op de kandidatenlijst van de SDAP voor de gemeenteraad gestaan maar is ze denk ik niet gekozen. Ik zie in de benoemingen nergens haar naam meer vermeld.
Het afscheid van burgemeester K. ter Laan in 1937 met vooraan tweede van links mevrouw Everhard – Dik. Links naast haar wethouder Plooijer en achter haar het echtpaar ter Laan.
Bron: Geneanet, Gemeentearchief Zaanstad
[1] Het eerste vrouwelijke raadslid was mevrouw J.G. Spronk – Coerse – link https://www.historisch-zaandam.nl/mevrouw-j-e-spronk-coerse/
1934 – Een rumoerig jaar in Zaandam
een confrontatie tussen communisten, fascisten en het bevoegd gezag
door Ruud Meijns
Het is 1934. Crisis, stijgende werkloosheid, achteruitgang in inkomen voor grote delen van de bevolking. Eén op de vier van de beroepsbevolking was werkloos. In de politiek groeide de aanhang van uiterst rechts (NSB, WA) en links (CPH[1], OSP). Emoties, ter linkerzijde, lopen aan het begin van het jaar al hoog op als het gemeenteraadslidvan de O.S.P. (Onafhankelijke Socialistische Partij) ontslag krijgt bij de Rijksbelasting omdat hij zijn lidmaatschap van zijn partij niet wil opgeven.
Tijdens het beroep voor het ambtenarengerecht betoogde de raadsvrouw dat het ontslag in strijd is met de grondwet en dat het niet vanwege het dienstbelang van de belastingdienst is verleend, maar om een politieke richting te bestrijden. Uitspraak op 1 mei.
Al eerder waren 100 Amsterdamse communisten in Zaandam komen demonstreren. Het doel was wijziging van het ambtenarenreglement waar Poppe het slachtoffer van was geworden. Zij hadden zich bij de (toenmalige) Peperstraat opgesteld en De Internationale zingend trokken zij op naar de Sluis. Een agent ter plaatste gelastte de groep uiteen te gaan, waaraan uiteraard niet werd voldaan. Met opgeroepen versterking werd de groep uiteengedreven. Het was de voorbode van een onrustig jaar want het waren niet alleen de communisten die kwamen demonstreren. Verder lezen