Bij Ford Zaandam begonnen en gebleven

door Gepko Bruin

Ik heb mijn hele leven bij Ford gewerkt, maar nooit in een auto gereden.  

De plek waar ik al 69 jaar woon, wordt omringd door  bedrijfsgebouwen. Het huis op nummer 405G ligt vijftien treden beneden de hoge Zuiddijk, schuin tegenover de jachtwerf Zaanhaven. Vroeger was daar scheepswerf Vooruit. Daarnaast was de Basalt Maatschappij, nu het bedrijf KenzFigee, offshore en kranen.

Mijn vader werkte een eindje verder bij Holleman machinefabriek. Na zijn pensioen is hij een tijd bewaker bij KenzFigee geweest. Op weg naar zijn werk fietste mijn vader elke dag langs het huis en hij dacht wel eens: Hier zou ik wel willen wonen. Die wens ging op een bijzondere manier in vervulling. Scheepswef Vooruit

Bij dagblad de Typhoon was een probleem met de drukpers en de mannen van Holleman moesten dat oplossen. Op de drukproef las hij toevallig dat dit huis te huur werd aangeboden dus voordat de Typhoon op de mat viel hing hij aan de telefoon.

Zo verhuisde ik, toen ik 3 maanden oud was naar dit fijne huis, samen met mijn ouders en mijn grote zus.

Later kon mijn vader met behulp van een lening van Holleman deze woning kopen. Na zijn overlijden woonde ik daar samen met mijn moeder. Ik was vele jaren haar mantelzorger tot zij in 2021 overleed.

Mijn zus en ik zijn de erfgenamen en nu staat het te koop. Er zijn al foto’s genomen en ik moet maar zien dat ik ergens terecht kom. Bij de gemeente word ik nu gezien als een starter op de huizenmarkt.

Helemaal opnieuw beginnen dus.                  

Zuiddijk 405 G

Als ik geen woning kan krijgen, blijf ik maar zitten waar ik zit. De makelaar heeft beloofd zijn best voor mij te doen. We zien wel, misschien op de Oost Dorsch. Ik wil toch minstens in een huis van 80 vierkante meters terecht komen.

Schoolloopbaan

Het hoofd van de Vissershopschool was meneer Nap. Toevallig was dat mijn oom,  en mijn moeder zat in de ouderraad. Er kwam een nieuwe directeur en die voerde een waar schrikbewind, bovendien deugde het pestprotocol helemaal niet. Dus werd er een andere school voor me gezocht. In die tijd mocht je dan niet ingeschreven worden in een school in dezelfde plaats.

De Pinkschool in Koog aan de Zaan werd uitgekozen. Meester Hazelhof was daar de directeur. Ik heb daar een extra jaar op gezeten want ik was heel  verlegen. Voor een spreekbeurt scheet ik al in mijn broek, later groeide ik daaroverheen.

Op het Zaanlands Lyceum had ik een leuke tijd. Veel vrienden met wie ik nog steeds contact heb. In ons laatste jaar op het Zaanlands gingen we, samen met een paar leraren, met de auto op vakantie naar een berghut in Zwitserland.

Het was een avontuurlijke reis in het voorjaar. Voor de zekerheid hadden we sneeuw-kettingen meegenomen. Toen we die in Zuid-Duitsland echt nodig hadden, bleken ze te groot. Onder luid kaboem, kaboem bereikten we onze bestemming.

We hebben een prima weekje doorgebracht. De hut lag op een klein bergje.  Er waren twee paar ski’s beschikbaar die we om de beurt gebruikten. Na mijn examen koos ik voor een vervolgopleiding als schoolmeester. Na een jaar had ik het wel gezien op de kweekschool, dat was niets voor mij.

Ford garage Zaandam

Hij komt uit een rood nest. Daar moeten we niks van hebben!

Ik solliciteerde via een schoolkameraad, Jan van der Werff,  bij dagblad de Zaanlander voor administratief werk, maar kreeg na een tijdje te horen dat er in de functie voorzien was. Misschien dachten ze, ‘hij komt uit een rood nest. Dat rooie zootje! Daar moeten we niks van hebben!’

Bij de Ford Garage in Zaandam kreeg ik vakantiewerk en dat is me goed bevallen. Ze hadden iemand nodig  dus ben ik daar gebleven. Gewoon, zonder te solliciteren! Ik verzorgde op de administratie, deed  boekhoudkundig werk. Na een tijdje zat ik ook in de receptie, maakte facturen en productiviteitsstaten. Zo langzamerhand werd de computer ingevoerd. Daarvoor deed ik een paar cursussen, ook dat vond ik interessant. Zeemanstraat Ford Garage in Zaandam

Je zou toch zeggen als je bij Ford werkt, heb je vast wel een mooie auto voor de deur staan. Maar nee, ik heb mijn hele leven bij Ford gewerkt, maar nooit in een auto gereden.

De oude Ford Garage aan de Zeemansstraat is deze zomer met de grond gelijk gemaakt en op de plek tussen de Vinkenstraat, het Hazenpad en de Zeemansstraat wordt het bouwproject ‘Hazenleger’ ontwikkeld waarin plek is voor 18 eengezinswoningen en 42   startersappartementen.

Afgekeurd

Helaas kreeg ik op mijn 34e de ziekte Ménière, heftige aanvallen van duizeligheid en oorsuizen. Dat betekende dat ik soms moet stoppen en van slag raakte. Af en toe viel ik dan gewoon uit. En dat is lastig. als je een volledige baan hebt.

Met mijn linkeroor hoor ik bijna niets. Daarbij kwam ook nog later diabetes,  hierdoor werd mijn zicht slechter. Het proces van achteruitgang is niet te stoppen injecties en laserbehandeling. Mijn rechteroog is het meest aangetast, maar gelukkig kan ik nog wel lezen en op de computer werken.

Je gaat steeds weer een stukje achteruit. Vanaf 2007 ben ik afgekeurd. Ik geniet van mijn huis en mijn tuin en mijn hobby’s.

Mijn tuintje aan de sloot

Hobby’s

Muziek is een grote hobby van me, vooral gitaarmuziek, alle gitaren eigenlijk. Verder ben Ik geïnteresseerd in oude dingen en verder ga ik graag naar het theater en concerten. Laatst kon ik als abonnee van de Avro-bode een lot kopen. De prijs was dat je via het kunstcentrum Van Gogh kennis kon maken met een kunstenaar.

Dat was de Arubaanse schilder Gustave Nouel. Hij woonde in Deventer, daar heb ik geposeerd.

Vervolgens werd ik uitgenodigd door de gevolmachtigd minister om mijn portret op te halen bij het consulaat in Den Haag. Ik heb het laten inlijsten  in de kamer opgehangen.

Ik heb nog een paar interessante dingetjes gevonden in Amerika, bijvoorbeeld  een schilderijtje dat gemaakt is door Guurtje van der Stadt. Dat heeft in het Monetjaar in een winkel aan de Zuiddijk gehangen. Schilderijtje van Guurtje

Verder vond ik daar ook een koektrommel van het Czaar Peterhuisje. Ik weet natuurlijk niet hoe die dingen helemaal in Amerika zijn terecht gekomen. Misschien via oude Zaankanters.

De koektrommel uit het Czaar Peterhuisje

Na 69 jaar aan de Zuiddijk zal ik wel zien waar ik terecht kom en ik zal al mijn dierbare spulletjes een plaatsje geven in mijn nieuwe woning ergens in Zaandam.

Foto”s: Gepko Bruin, Gemeentearchief Zaanstad