Ruud
In memoriam Ron Kiburg
Door: Winnie de Wit en Paul Vreeken.
Markante Zaankanter Ron Kiburg is zondag op 71-jarige leeftijd overleden. Ron was met zijn lange witte manen en baard een opvallende verschijning, maar bovenal was hij een aimabel mens. Daarbij een enorm harde werker, die veel voor anderen voor elkaar heeft weten te boksen.
In zijn jonge jaren streed hij voor jongerenhuisvesting in Brave Hendrik VIII, daarna werkte hij bij het Ondersteuningsinstituut, waar hij huurders een stem gaf richting woningbouwcorporaties. Hij maakte enige tijd deel uit van de Programmaraad van Stichting Babel en startte eind 2014 als bestuurslid van de Vereniging Zaans Erfgoed. Verder lezen
Merkwaardige Lijst
door Ruud Meijns
Lijstjes.
Ik weet nog dat we als jonge kinderen op de hoek van de straat met z’n tweeën klaar zaten om de nummers van passerende auto’s te noteren. De één een schrijfblokje met pen en de ander goed opletten. Gelukkig zag je de auto’s al van verre aankomen dus was het meestal een makkie. De nummers hadden 2 letters en 2 x 2 cijfers, bijvoorbeeld ZP-20-09. En dan wachten tot de volgende auto. Zo druk was het toen nog niet.
In het dagblad De Zaanlander van 14 juli 1923 stond een andere lijst. De heer J. Kruijver had vanaf 1868 tot 1923 alle personen bijgehouden wier leeftijd bij overlijden 90 en plus was.
Tegenwoordig zou dat de leeftijd van 100 jaar en plus moeten zijn denk ik.
Omdat het zo’n mooie lijst is heb ik ze hier bij elkaar gezet en wat beter leesbaar gemaakt. Wie weet vind u nog familieleden.
Herinneringen aan Jaap Schipper
door Ruud Meijns
In de goed gevulde Bullekerk werd tijdens de Eerste Jaap Schipper lezing van architectuurplatform Babel (14-12-2022) de documentaire ‘Herinneringen aan Jaap Schipper’ getoond. Een wereldpremière.
In de film vertellen Piet van Nugteren, Jan Piet Bloem en Jan Zijlstra hun persoonlijke herinneringen over Schipper. Interviewer is Hans Luiten. In de film zijn ook historische beelden opgenomen van het ontstaan en opbouw van de Zaanse Schans waar Jaap Schipper de geestelijk vader van is. De film is gemaakt door Wendy van Wilgenburg.
Een beeld uit de documentaire
Na de pauze was het de beurt aan Pablo van der Lugt en Atto Harsta. Zij schreven het boek ‘De houtbouw revolutie’. In hun bijdragen vertelden ze over de omslag die in de bouw noodzakelijk is om naar duurzame bouwmethoden over te stappen. Hierin speelt het gebruik van hout, met name massief houtmateriaal, een bepalende rol.
Voor wie de film wil bekijken op YouTube is hier een link: klik hier
De Zuiddijk en de bewoners
volgens mevr. de Jong – Swart
Mevrouw is 28 september 1922 geboren op de Zuiddijk 102. Haar grootmoeder woonde op 102 en toen haar ouders trouwden zijn zij in de winkel gekomen en is haar grootmoeder in een huisje ernaast gaan wonen Haar vader heeft er een levensmiddelenzaak opgezet. Daar voor was hij bakker-patissier geweest. De levensmiddelenzaak ging onder de naam Swart. Het huis, Zuiddijk 102, staat er niet meer.
Mevrouw vertelde dat ze de namen van de bewoners van een deel van de Zuiddijk nog kende. Ze had een tekening willen maken maar dat lukte niet goed dus hebben we het in een gesprek met haar opgetekend. We hebben er foto’s bij gezocht en het zijn er heel wat geworden. Verder lezen
Herman Oomen 1946 – 2022
Herman Oomen, CDA raadslid, lid van de Orde van Oranje Nassau, maar vooral de man die zeer actief was om van Poelenburg een mooie, saamhorige wijk te maken, is overleden.
In juli 2018 publiceerde de internetkrant De Zuidkanter een verhaal over Herman dat we hierbij aanbieden. Klik hier Herman Oomen
De Zaanse Vereniging voor Vreemdelingen Verkeer
door Ruud Meijns
In de jaren ’60 stonden de werkgevers voor de school met de vraag of je bij hen kwam werken. Ik koos voor Pieter Schoen. Nou dat was wat die mensen op zo’n kantoor. Hoe die met elkaar omgingen, ik heb mn ogen uitgekeken. Ik was jongste bediende op de afdeling Export en Expeditie. Lange orders uittikken, op een stencil zetten en die bracht ik de fabriek rond. Ik kwam overal dat was wel heel mooi. Aan het woord Kees Koppenol over zijn jaren bij de Zaanse VVV.
Ik heb er drie jaar gewerkt en toen kwam de Dienstplicht. Een werkgever was toen nog verplicht om je na 18 maanden weer terug te nemen. Ik koos ervoor om niet terug te gaan, maar bij Bergmann in Amsterdam te solliciteren. Dat had ook met het salaris te maken want dat was in Amsterdam stukken hoger. Bergmann was een reisorganisatie en ik kreeg de verantwoordelijkheid voor het inkomende toerisme. Groepen of personen door gidsen laten ophalen van Schiphol. We boekten de hotels, de excursies e.d. Onze rondvaartboten lagen aan de Prins Hendrikkade. Dan heb je het van mei tot november erg druk hoewel met de aantrekkende economie werd het het hele jaar druk. Verder lezen
Borstelfabriek August Polak
door Ruud Meijns
Het maken van borstels is een zeer oud beroep met verschillende specialisaties. Het maken van industriële borstel is een andere tak dan het maken van borstel die voor het ‘schuieren’ van kleding bedoeld is. In Zaandam zijn er altijd borstelmakers geweest; H. van Elven in de Czaar Peterstraat en J. Kaal in de Langestraat.
Borstelmaker, Jan Luyken, Rijksmuseum
In 1886 vestigt zich in Zaandam de uit Amsterdam afkomstige familie Polak. De familie van vader Jozef Abraham Polak is afkomstig uit Pappenburg in Duitsland. Deze Jozef Abraham Polak (1834-Winschoten) was gehuwd met Eva Maria Hes. Uit dit huwelijk was 1 zoon geboren August Polak (1865-Papenburg). Na het overlijden van zijn vrouw Eva vertrok Jozef Abraham Polak naar Amsterdam waar hij in 1886 in het huwelijk treedt met Anna Catharina Sara Harsman (1842-Amsterdam). In mei 1888 vestigt de familie Polak zich in Zaandam. Verder lezen
Han van Lokhorst
door Ruud Meijns
Han van Lokhorst werd geboren in 1947 in Amsterdam. Na de MULO en enkele kortdurende baantjes vervulde hij in 1966/67 zijn militaire dienstplicht. In 1967 verhuisde hij met zijn ouders naar Zaandam alwaar hij solliciteerde naar een vacature bij de bedrijfspolitie van het Staatbedrijf der Artillerie Inrichtingen en werd aangenomen.
“Het werk omvatte vooral nachtdienst en het lopen van rondes. Er zaten wel interessante aspecten aan want je mocht in veel afdelingen komen. Je reed rondjes op de fiets en had heel veel sleutelbossen aan je stuur hangen, je leek wel een cipier en je had ook nog portiers dienst. Na twee maanden dacht ik dat hier mijn toekomst niet lag. Verder lezen
Merkwaardige toevalligheden
door Walter Prinsze
Bij het onderzoek naar mijn familie, de familie IJff, ontdekte ik dat er een overeenkomst was in de woongeschiedenis tussen die van mijn grootouders en die van de familie de Haan welke in 1913 het huis verliet dat daarna door mijn grootouders werd betrokken. Die andere familie was die van de Joodse godsdienstleraar (Rebbe) Izak de Haan, vader van Jacob Israël de Haan en, beiden bekende auteurs uit het begin van de 20e eeuw.
Dampad 64-66, 1960
Mijn eigen familie, de familie IJff.
Mijn grootouders van moederskant zijn Cornelis IJff en Eva Ris. Cornelis was gediplomeerd meubelmaker. Zij trouwden op 9 juli 1902 in Wormerveer en vestigden zich in het huis Dampad Nr. 53 in Zaandam. Cornelis werkte toen in loondienst bij firma Kleijn aan de Gedempte Gracht. In het huis Dampad Nr. 53 werd op 4 januari 1905 Antje (An) geboren, hun eerste dochter. Nog in hetzelfde jaar verhuisden ze naar Nassaustraat 23, een grotere woning, waar nog twee dochters werden geboren, respectievelijk Maartje (Ma) in 1906 en Catharina (Trien) in 1908. Verder lezen
Piet Henkes – Pieter Schoen
door Ruud Meijns
Piet Henkes is op 24-05-1935 geboren maar waar precies weet hij niet. Zijn moeder heeft wel eens wat verteld en dus denkt hij dat het Skagerak zijn geboorteplek is. Want ze hebben ook op de Parkstraat gewoond dus kan het, volgens Piet best zijn dat hij daar is geboren. Zijn eerste jeugdherinneringen komen uit de Mauvestraat nr. 43, in de Schildersbuurt.
De familie kwam daar wonen in 1939/1940. Henkes kan zich de bouw van het zwembad wel herinneren. Ook het buurtje rond de Mauvestraat was nieuw. De ‘kouwe aardappelen buurt’ werd het ook wel genoemd. Dat was ook wel een beetje zo want er woonden allemaal ‘gegoede burgerij’. Van die vier jaren daarvoor kan hij zich niets meer herinneren want ze woonden toen in Castricum. Zijn vader had vroeger gevaren en werd bedrijfsleider bij het Overslagbedrijf in de Coenhaven in Amsterdam en daardoor verhuisde de familie weer terug naar Zaandam. Verder lezen