Object
Op Facebook hebben we de vraag gesteld, wat is dit? Het antwoord vindt u hier: Dit is een stijgbeugel of balkenvlotterspoor die de mannen die op de houtbalken in het water van de haven werkten onder hun schoenen of laarzen droegen. De balken werden van het schip los in het water gekieperd en het was de taak van de vlotters om ze aan te pikken met hun haken en er vlotten van te maken om die naar de houtbedrijven in het veld te transporteren. Het spoor onder hun voeten zorgde ervoor dat ze zich op de balken staande hielden.
Vlotters in de haven aan het werk. Foto is van E. Marcuse.
Een eenzame vlotter op de balken in de Jaap Haversluis die achter een slepertje de vlotten bij elkaar moet zien te houden richting houtbedrijven.
IJspret
Nu het flink vriest, gaan de gesprekken vaak over hoe streng de vorst vroeger wel niet was. Eigenlijk is het een verrassing dat de vorst zich nog zo laat zien deze dagen.
Voor onze generatie was die van 1963 streng, auto’s op het ijs om even iets weg te brengen getuige deze foto bij de Kalverringdijk.
Airbnb
‘Zaanstad beperkt ruimte Airbnb’, stond te lezen in de krant van dinsdag 27 februari j.l.. De gemeente wil een meldplicht als je je huis gaat verhuren en er moet toeristenbelasting worden betaald. Want, zegt de krant, het verhuren tijdens de vakantie heeft een enorme vlucht genomen. Dat is niet alleen nu een probleem want ook in de 18e eeuw wilden de autoriteiten de vinger aan de pols houden.
OPROEP ZILVERWERK !
Dit stuk gaat over de nalatenschap van Zaanse zilversmid Salomon Izak Vet. Zilversmid Vet was gevestigd op de Gedempte Gracht en werd in de Tweede Wereldoorlog, met zijn gezin, vermoord in een concentratiekamp.
De winkel van juwelier Vet op de Gedempte Gracht.
Stadsvernieuwing Russische buurt
Mevrouw Boon (23-02-1944) heeft drie knipselmappen aangeboden aan het Zaans Erfgoed. Bij haar verhuizing van Poelenburg naar de Russische buurt in 1980 werd ze meteen door een nieuwe buur opgegeven voor de werkgroep Stadsvernieuwing in de Russische buurt. Ze is toen gelijk begonnen om al het nieuws over dat grote project bij te houden.
Het werk voor de Vereniging Russische buurt heeft ze tot 1985 gedaan, toen was het project klaar. Samen met Ab Grootes deed ze de spreekuren voor de bewoners op donderdagavond. Daar kwamen allerlei zaken aan de orde. Kleine dingen zoals een heg, een poortje, een straatje, maar ook zaken waar echt ingegrepen moest worden. Ze heeft in het begin wel twijfel gehad of ze er wel geschikt voor was want er komt een hoop op je af.
